Dil belasi Dervish gorur ki, bir kishi tirme toxuyur ve toxuduqca ozozune deyir: - Ya rebb, meni dilimin belasindan saxla! Dervish toxucunun sozunden heyretlenib bir neche gun onu gudur. Toxucu tirmeni toxuyub qurtarir, bir mecmeyiye qoyub padshah uchun aparanda dervish de onun ardinca gedir. Shah qapisina chatanda dervish ozunu ustaya chatdirib deyir: - Qardash, men de padshahi gormeliyem. Seni and verirem allaha, meni ozunun shagirdin kimi qeleme ver, qoy men de kechim icheri; mecmeyini de ver, aparim. Usta tirmeni dervishe verir, beraber saraya kechirler. Padshah tirmeni beyenib, ev vezir-vekiline muracietle sorushur: - Bu tirmeden ozume ne tikdirsem yaxshi olar? Kimi deyir don, kimi deyir qurshaq, kimisi � lebbade, doshluk ve s. Bash vezir deyir: - Qoy gorek usta ozu ne fikirdedir! Tirme toxuyan deyir: - Qibleyi-alem, sen bu tirmeni saxla, qalsin, olende tabutunun ustune chekerler. Padshah qezeblenib emr edir ki, ustanin boy
... Читать дальше »
Muellim: -Deyirsen ki, sinif yoldashin seni meymun adlandirib. Belke bu sozu sene hirslendiyi ucun tesadufen deyib? Shagird: -Yox, yox, muellim. Ne danishirsiniz? O, uzun-uzadi mene baxandan sonra bele dedi...
